odliczenia podatkowe

Podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne ma możliwość odliczenia od podstawy obliczania podatku (czyli od dochodu) wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, w tym poniesionych na:

1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
7. opłacenie przewodników osób niewidomych II grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
8. utrzymanie psa asystującego, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się,
10. opłacenie tłumacza języka migowego,
11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
12. leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
    a)   karetką transportu sanitarnego,
    b)   osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do II grupy inwalidztwa - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a,
14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu  osobę niepełnosprawną – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł,
15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
    a) na turnusie rehabilitacyjnym,
    b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
    c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Warunkiem skorzystania z odliczeń jest posiadanie przez osobę, której dotyczył wydatek:

• orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub
• decyzji przyznającej rentę albo
• orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Przez osoby zaliczone do II grupy inwalidztwa należy rozumieć osoby, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

• całkowitą niezdolności do pracy albo
• umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Podstawa prawna: art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7a, ust. 7d pkt 1 i 2, ust. 7f pkt 2, ust. 7g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.).

Szczegółowe informacje dotyczące możliowści skorzystania z ulgi dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Finansów lub w urzędzie skarbowym.